Pepsieliot
Możesz się śmiać, ale i tak za kilka godzin
zmienisz swoje życie...
214 993 256
120 online
35 458 VIPy

Codzienny lęk przed odrzuceniem zabiera mi sen z powiek

Jeśli sądzisz, że chcesz się przebudzić, muszę Cię rozczarować, Ty tylko chcesz mieć naprawione zabawki.

Komć: Od dzieciństwa zmagam się z labilnością nastrojów, ze skrajnymi emocjami. Raz jest cudownie wręcz euforia, a innym razem źle i jest katastrofa. Nadwrażliwość i siła gniewu, złości potrafi mną całkowicie zawładnąć. Codzienny lęk przed odrzuceniem zabiera sen z powiek. To straszne uczucie, które w sobie noszę od lat. Pozbawia mnie wszelkiej radości. Nie dbano o mnie, wiec sama to dziś robię. Cały czas w nieświadomości dominuje myśl, że znowu zostanę porzucona, odrzucona. Teraz często sama prowokuję sytuacje, że tak się dzieje i jestem odrzucana. Albo jak już nie mogę znieść napięcia sama rezygnuję, żeby nie poczuć bólu odrzucenia. Nie wiem kim jestem, raz myśle o sobie dobrze, a innym razem, ż jestem nikim i nic nie potrafię. Czytam Cię Pepsi ale jeszcze błądzę i nie do końca wiem co mogę zrobić, żeby z tego wyjść.

TU ZNAJDZIESZ 100% ORGANIC 4 GREENS This is BIO idealny do KURACJI 4 SZKLANEK, która oczyszcza wątrobę, usuwa pasożyty, odtruwa inne organy jak nerki, przy okazji dotleniając ciało.

Dobrze, że napisałaś, dzięki. Pomiędzy psychologią, a duchowością leży przepaść. Psycholog będzie się starał za wszelką cenę stłamsić, przydusić te emocje i w ten sposób ulżyć pacjentowi. Psychiatra będzie walczył tak samo, tylko jeszcze dołoży tłumiące wszystko psychotropy. Nauczyciel duchowy jednak stwierdzi, że wszystko co się wydarza jest w jak największym porządku. Po prostu skoro jest, jest po coś. Ile cierpienia potrzeba żeby zacząć kumać? Na świecie jest ogromna ilość cierpienia tylko z jednego powodu, że ludzie chodzą do szkoły śpiąc, biorą śluby przez sen, chorują śpiąc, starzeją się na nieprzytomniaka i w końcu odkładają widelec również śpiąc. Tak wygląda ludzkie życie. Ile jeszcze muszą wycierpieć się, żeby się przebudzić? Przez ile lat trzeba tkwić w strasznym związku, żeby przejrzeć na oczy, że nikt nie jest Ci w stanie ani pomóc, ani zaszkodzić?

Gadam do Ciebie, bo to jest mój taniec. Ja tu teraz tańczę. Jeśli mój taniec inspiruje Cię do wzrostu, to to i tak nie jest moja zasługa, tylko Twoja. Jeśli mój taniec wkurwia i obniża komuś wibracje, to też nie jest moja sprawka. Jaka odrzucona? Jaka odrzucona? Nikt Cię nigdy nie miał i nikt nie może Cię odrzucić. To Twoje ego uwielbia się użalać, zapobiegać, ucieekać, albo wpadać w nieprawdziwe zadowolenie. To coś, co czujesz jest jak zespół maniakalno depresyjny, czyli zaburzenia afektywne dwubiegunowe, tyle, że u Ciebie nie jest to choroba psychiczna, tylko odpowiedź ciała bolesnego na wyniszczające Cię myśli, czyli programy ego. Melancholia przechodzi w radość, po czym czar nagle pryska i znowu wraca smutek i przygnębienie. Dla otoczenia takiej osoby to też jest nie do zniesienia obniżajace wibracje generalnie, w tym w całym Wszechświecie. Oczywiście nie ma tutaj winnego, jednak być może nadszedł czas, żeby wszystko to samo odpadło. Żebyś opuściła to skrzyżowanie. Ile zamierzasz jeszcze cierpieć, chorować i uciekać? Do jakich rozmiarów chcesz wyhodować to własne ciało bolesne? I po co?

Czy inni w matrixie mają lepiej? Wszyscy śpiący się zadręczają, każdy na swój indywidualny, połączony z typem osobowości sposób. Ty huśtawą nastrojów, inny tylko depresją, a jeszcze inni kupowaniem przedmiotów i życiem na totalnym debecie. Niektórzy całkiem podobnie do Ciebie, inni aż dostają świra. Takie programy nakłada na nas ego. Ludzie nagminnie się czegoś boją, truchleją ze strachu, ponieważ matrix karmi się strachem i do strachu zostaliśmy zmutowani. Wszędzie wokół panoszą się choróbska cywilizacyjne, albo biedy (w zależności od części świata) i ludzie z nimi walczą. Chociaż każda walka wspiera własną energią to na co zwracamy uwagę, to z czym walczymy. Ludzie walczą z chorobami zdalnie, za pośrednictwem lekarzy, którym oddają władzę nad sobą. Energia zawsze podąża za uwagą. Gdy nie patrzysz w lustro nie ma tam żadnego obrazu. Masz przecież całkowitą jasność w Twojej sytuacji, kto Cię tak naprawdę krzywdzi? Wiesz, że to Ty sama jesteś swoją krzywdą. Pomimo, że wiesz o tym i tak odnosisz się do przeszłości, wciąż wypominasz innym krzywdy. Wystarczy, ze we własnej głowie. Kiedy się wreszcie poddasz?

Tak jak prawie wszyscy chcesz wracać do swojej destrukcji, która miała miejsce, gdyż wtedy znajdujesz logiczny powód do tego co się dzieje. Wszyscy nieustająco szukamy usprawiedliwień. Nie znam człowieka, który by nie wyłuszczał zewnętrznych powodów dlaczego jest taki, czy inny. Miliony ludzi jest przekonanych, że ich słabe dzieciństwo kładzie się na ich życiu. Tymczasem to oni sami zalegają na sobie. Nie jesteś niczemu winna, gdyż podobnie jak inni śpisz snem głębokim. Tak jak innym nie, Tobie też nie zależy na przebudzeniu, bo to nie do końca Cię kręci. Zależy Ci tylko na tym, żeby Twoje zabawki zostały naprawione. Żeby wróciło zdrowie, żeby ludzie Cię nie porzucali, żeby Twój facet się domyślił i wrócił, żeby Twój dom był zamożny. I nic w tym złego, tyle, że to są tylko naprawione zabawki. Inni czują dokładnie to co Ty, chociaż być może nikt ich nigdy nie upokorzył, nie odrzucił, czy świadomie nie skrzywdził. Oni też są nieszczęśliwi, ponieważ identyfikują się ze swoim ego, które jak wiemy jest śmiertelne i bardzo posrane w gacie. Ego nigdy nie jest zadowolone. Ego czuje się zawsze albo gorsze, albo lepsze, poniża się, poniża innych, albo wywyższa. Na tym planie na którym egzystujesz, ego nigdy nie daje spokoju. Nigdy. To ego powoduje, że drżysz ze strachu, albo, że jesteś w euforii, to ego nieustająco jątrzy, rozkazuje pamiętać o złym, albo wracać do dobrego, jakby nie istniało teraz. Tymczasem to ego w teraz nie istnieje.

Czy zrozumiałaś to co ci teraz powiedziałam? Że tego wszystkiego złego czym żyjesz nie ma, że tych zepsutych zabawek nie ma, bo nigdy nie było żadnych zabawek. To iluzja twojego ego. Ego nie ma w teraz, więc w teraz nikt nie kręci filmów. Kamerujesz i jak my wszyscy śpiący uważasz, że to się dzieje. Co by dało branie litu (w sumie najlżejszy kaliber), czy faktycznie tłumiących te emocje psychotropów? Czy te emocje znikną od tego? Nie, tylko dostaną obuchem w łeb. Liczy się tylko przebudzenie, a nawet wystarczy ten pierwszy krok, czyli zrozumienie. W jednej sekundzie nie identyfikujesz się z jakimkolwiek cierpieniem, ani też z euforią. Te skrajne noty od zawsze śmierdziały fikcją na kilometr. Taka huśtawka emocjonalna związana jest również z faktycznym zdrowiem ciała, albo z wyjątkowymi przeciwnościami losu. Jednak tak czy siak to ułuda. Ale już widzę, że Ty nie chcesz się przebudzić, chcesz mieć tylko naprawione zabawki. I spoko, tyle, że to też trzeba zaakceptować. Poddać się. Skończyć z walką. Wreszczie powiedzieć TAK.

z miłością

   

(Visited 4 712 times, 2 visits today)
-
Blog pepsieliot.com nie jest jedną z tysięcy stron zawierających tylko wygodne dla siebie informacje. Przeciwnie, jest to miejsce, gdzie w oparciu o współczesną wiedzę i badania, oraz przemyślenia autorki rodzą się treści kontrowersyjne. Wręcz niekomfortowe dla tematu przewodniego witryny. Jednak, to nie hype strategia, to potrzeba.
Może rzuć też gałką na to:

Dobre suplementy znajdziesz w Wellness Sklep
Disclaimer:
Info tu wrzucane służy wyłącznie do celów edukacyjnych i informacyjnych, czasami tylko poglądowych, dlatego nigdy nie może zastąpić opinii pracownika służby zdrowia. Takie jest prawo i sie tego trzymajmy.

Komentarze

  1. avatar Gabi Orchita 8 stycznia 2018 o 11:49

    <3<3<3
    *Screen*screen*screen* albo robie screenshots albo drukuje te pisane arcydziela.

    1. avatar Jarmush 8 stycznia 2018 o 14:35

      <3

  2. avatar Kacha 8 stycznia 2018 o 11:57

    Takie Twoje wpisy lubię najbardziej! Czytając to czuję spokój, sens i niesamowitą ulgę. Dziękuję i ściskam czule ?

  3. avatar Keyt 8 stycznia 2018 o 12:20

    Epickie. Niewiarygodne. Ukłony do pasa za ten wpis!

  4. avatar Karolina 8 stycznia 2018 o 13:04

    Jak bym czytała swoją historie! Ja to wszystko wiem w teorii, że wszystkie jest we mnie, że to moje ego tak mi miesza, że jadąc dziś do rpacy cała sie trzęsłam po okropnym pełnym wyrzutów weekendzie z moim facetem, którą moje zmienne nastroje niszczą tak samo mocno jak i mnie. Ale jak to zastosować w praktyce! Jak się obudzić i wreszcie czuć że dobrze i lekko.

    1. avatar hegi 8 stycznia 2018 o 13:51

      chcieć.

  5. avatar Celinka 8 stycznia 2018 o 13:28

    Peps, uwielbiam sport, ale nigdy nie byłam przekonana do biegania… trenuję codziennie akrobatykę z tańcem od 15 lat po przynajmniej godzinę, dwie dziennie (coś w tym stylu: https://www.youtube.com/watch?v=Fqni0OKmJWc) czy myślisz, że zamiast biegania coś takiego jest ok? 😉 kocham skakać i czuć się jak ptak wtedy, a po bieganiu mnie bardzo bolą kolana i nie mam nawet blisko siebie żadnego lasu… (mieszkam w centrum miasta)

    buziaczki, kocham mocnoooo, dzięki Tobie się super czuję, dużo zmieniłaś w moim życiu i jesteś dla mnie bardzo ważna. <3

    1. avatar Jarmush 8 stycznia 2018 o 13:52

      lovciam Celinkę, podskakuj

  6. avatar Kamykam 8 stycznia 2018 o 14:06

    Power! Dzieki !!!

  7. avatar Lu 8 stycznia 2018 o 16:15

    A mnie budzenie sie przygnębia 🙁
    Odpadła iluzja w ktorej żyłam,na temat mojego życia i życia w ogóle i ciężko mi zaakceptować to co widze 🙁
    Jestem teraz w prawdzie ale ta prawda mnie przytłacza.Staram sie nie identyfikować z tymi uczuciami tylko je obserwuje ale i tak ciężko i nie wiem co mam robić dalej.Wszystko stało sie bez sensu…

    1. avatar Jarmush 8 stycznia 2018 o 17:51

      nikomu to się na początku nie podoba, chyba, że takie totalne przebudzenie, jak u Tollego

  8. avatar Aneta D Falkiewicz 8 stycznia 2018 o 16:44

    Jeden z arcyarcyzacnych Twoich wpisów <3

  9. avatar ela 8 stycznia 2018 o 20:12

    Byłam nerwowa, ambitna, niespokojna, oczywiście gonitwa myśli w głowie itd. Pod wpływem tych wpisów jestem przeciwieństwem. Wszystko jest takie inne, lekkie i nawet nie umiem tego opisać. Jak mi coś nie wyjdzie, to po prostu nie wyjdzie i tyle. Nie ma zadręczania się ? Teraz jak mam gonitwę myśli, to ona nie wyrządza mi krzywdy. Mega dziwne doświadczenie. Ale fajne ?

    1. avatar Jarmush 8 stycznia 2018 o 20:15

      🙂 <3

  10. avatar KLO 8 stycznia 2018 o 20:53

    Dziękuję

  11. avatar Lalola 8 stycznia 2018 o 21:27

    Chrzanisz Pepsi, serio, czysty bulshit! Gadasz o przebudzeniu, ale to jest mega do dupy moment, miedzy innymi dlatego, ze budzac sie musisz zaakceptowac Twoja przeszlosc, pogodzic sie ze wydarzenia z Twojego dziecinstwa uksztaltowaly Ci psyche, wgraly programy I wzorce zachowan, ktorych tak na prawde nie Chcesz! Przebudzenie to czesto opad kurtyny milczenia nad dupnymi wydarzeniami z przeszlosci i kazdy kto odkryl traume wie ze zadne teksty Typu tu I Teraz nie dzialaja!to ogromny bol I przewalenie masy okropnych przezyc…. nie pisz Wiec tak jakby to byla nasza wina ze z tego skrzyzowania ruszyc nie mozemy…to jest proces I nie da sie go przesloczyc… nie da sie… ludzie, dajmy sobie czas, bez stresu…nie musi byc tu I Teraz…Moze byc tam I za chwile!

    1. avatar Basiulka 9 stycznia 2018 o 15:47

      Aby bylo “tu i teraz “ to przedtem musialo byc “tam i za chwile”
      Tak to rozumiem.

    2. avatar Marciocha 10 stycznia 2018 o 20:28

      Wszystko się zgadza, to powiedziałby psycholog. Ale zgadza się tylko wtedy, kiedy do reszty utożsamiasz się ze swoim ego właśnie. Te wszystkie wydarzenia i programy, które ,,uksztaltowaly Ci psyche”… Ale Ty tym wszystkim nie jesteś, ego to tylko oprogramowanie tego komputerka w naszej głowie. Można poświęcić mnóstwo energii na przeprogramowywanie, odwirusowywanie, odinstalowywanie… ale po co? To tylko iluzja, która znika w Teraz. Ego umrze, Ty nie 🙂

  12. avatar katsevmanus 8 stycznia 2018 o 22:18

    Czy istnieje inny problem niż utożsamianie się z myślami i emocjami? A jednak i tak się wkręcam od czasu do czasu, albo od czasu do czasu się nie wkręcam 😉 Ile lat potrzeba tkwić w „strasznym” związku? czasem 14 lat trzeba;) Jak wraca do mnie poczucie odrzucenia to w przypływie olśnienia samo pojawia sie pytanie: kto się czuje odrzucony? I temat znika, bo to od początku było łapanie dymu 😉 Dzięki Pepsi za wpis! Fajnie że się dzielisz wglądem

    1. avatar Yotina 18 stycznia 2019 o 19:22

      katsevmanus, bardzo praktyczny wpis-zadać sobie pytania, jak już ego mocno dokuczy i nie wiadomo co się dzieje. Kto się czuje odrzucony, nieważny, skrzywdzony, poniżony itp…i od razu wracasz do TERAZ.
      Co się dzieje? W co gram? I od razu inaczej. Eee nic, tylko ego przestraszone i nadaje swoim programie.

  13. avatar Kózka 9 stycznia 2018 o 09:06

    A ja mam pytanie o takie straszne sny. Bo śniło mi się dziś na przykład (nie pierwszy raz), że jestem opętana, w sumie może nie tyle ja osobiście, co coś mnie straszy, czyli że gaśnie światło w pokoju, żarówki pękają, drzwi się zamykają, że otworzyć się ich nie da. Taki sen mam dosyć często. A dziś jeszcze były wisielce. Często śnią mi się duchy w moim domu. Na „żywo” nie mam takich ekscesów, no może jak byłam mała, to po śmierci dziadka były takie różne, dziwne sytuacje, ale teraz nie. Jednak boję się nocy :/ nawet patrząc na obraz Matki Boskiej (mam taki bardzo stary i ciemny), mam wrażenie, że ona robi takie dziwne, czasami straszne miny. Wiem, mam jakąś psychozę… I jestem tak nerwowa, że tykanie zegarka przed snem, potrafi mnie wyprowadzić z rowowagi i długo nie mogę spać. Ogólnie mam problem z utratą kontroli, pewnie przez to nawet sypiać nie mogę, a to strasznie męczy :/ poza tym, łapię czasami momenty ocknięcia się, ale ogólnie to jestem…
    Wkręcona w matrix, wystraszona
    Love ❤

    1. avatar Jarmush 9 stycznia 2018 o 09:47

      za bardzo siedzisz w matrixie religijnym, wyjdź na dwór, pobiegaj, zaakceptuj to co Ci się przytrafia, bo to kolejny stopień do przebudzenia, no i budź się właśnie ruszając w drogę. Zrozumienie podąży za drogą. love love <3

  14. avatar Monika 9 stycznia 2018 o 23:19

    Te niedzwiadki sa swietne na obrazkach! Lekarz zabawek jest w Amsterdamie na jednej z 9 uliczek w centrum! Naprawia lalki i misie i inne zabawki, bylam tam ostatnio z moja lalka Agata , urocze miejsce dla rozmarzonych artystow,

  15. avatar zibi 11 stycznia 2018 o 10:41

    Witam.
    Pepsi mam do Ciebie pytanie.Może już to było na Twoim blogu,ale nie zauważyłem w gąszczu informacji jakie się tutaj pojawiają. Mianowicie, co sądzisz o teorii dr Hamera, twórcy Totalnej Biologii. Czy faktycznie choroby mogą pojawić po przeżyciu jakiegoś szoku, konfliktu sprzed lat lub może to dotyczyć naszych rodziców czy dziadków?Po rozwiązaniu konfliktu choroba mija. Czy problemy somatyczne(bóle kolan, kręgołupa) mogą wynikać z jakiś traumatycznych przeżyć naszych przodków?
    Bardzo mi zależy na Twojej opinii. Wiem,że jeśli chodzi uzdrawianie duchowe inspirujesz się innymi nauczycielami.Co sądzisz o TB? Czy to przemawia do Ciebie?
    Pozdrawiam.

    1. avatar Jarmush 11 stycznia 2018 o 11:13

      thx, odpowiem Ci wkrótce w poście, ja albo Horry :), pzdr

  16. avatar zibi 13 stycznia 2018 o 17:10

    Pepsi przepraszam za niecierpliwość z mojej strony, ale nie zapomnij napisać o Totalnej Biologii. Czy uważasz, że terapia u terapeuty TB może przynieść pozytywną zmianę psycho-fizyczną?
    Pozdrawiam.

    1. avatar Jarmush 13 stycznia 2018 o 21:27

      odradzam terapeutów

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Sklep
Dołącz do Strefy VIP
i bądź na bieżąco!

Zarejestruj sięZaloguj się

TOP

Dzień | Tydzień | Miesiąc | Ever
Kategorie

Archiwum