Pepsieliot
Możesz się śmiać, ale i tak za kilka godzin
zmienisz swoje życie...
214 979 497
109 online
35 455 VIPy

Zawał jest yyy … rakiem serca, czyli wybrane rozdziały z książki Tamary Świszczowej

 

Czyli szukajcie rzęsistka?

Żeby nie było:

To nie jest ani mój tekst, ani opinia, ale chciałabym podzielić się tymi wiadomościami, gdyż pomimo tego, że brzmią kontrowersyjnie, jednak logiczny wywód Michała Dimitruka na temat pracy naukowej słynnej badaczki Tamary Świszczowej wydaje się być sensowny.

W Rosji, co roku milion osób umiera na chorobę serca i u co ósmego noworodkana każdy tysiąc diagnozuje się wadę serca. W USA jest ten sam problem. Co prawda, warunki leczenia są tam lepsze. Jest tam ponad 280 ośrodków transplantacji serca i przeprowadza się setki tysięcy operacji serca i naczyń. Nasi chirurdzy, pracując w gorszych warunkach, nie ustępują jednak fachowością amerykańskim. Zdaniem lekarzy, za powstanie chorób sercowo-naczyniowych odpowiada sam człowiek oraz jego emocjonalny stres i fizyczne przemęczenie. A nie rozpoznając prawdziwego czynnika powodującego chorobę, podejmują  walkę nie z przyczyną, a jedynie skutkiem. Czy mają rację? Nie! Po raz pierwszy o moich badaniach opowiedział w swoim artykule znany dziennikarz Michał Dmitruk.  Moje stanowisko pozostało w pamięci wielu, również fachowców. Artykuł ten załączam tu w całości.

Krwisty rzęsistek

autor: Michał Dmitruk

Choroby sercowo-naczyniowe stały się najbardziej rozpowszechnionymi chorobami na Ziemi. Dotychczas czynnik wywołujący takie choroby nie był znany, dlatego mógł ciągle działać bezkarnie, zabijając co roku dziesiątki milionów osób. I oto wróg rodzaju ludzkiego został złapany na gorącym uczynku przez rosyjskich naukowców. Studiując problem raka, Świszczowa zaobserwowała dziwne podobieństwo między onkologicznymi i kardiologicznymi chorobami. I jedne i drugie mają długotrwały bezobjawowy przebieg. Ludzie nie rozpoznają groźnej choroby, w trakcie procesu tworzenia się  guzów i skrzepów. Choroba staje się odczuwalna i widoczna dopiero w fazie jej zaawansowania. Wówczas, z reguły, następuje wycieńczenie organizmu, anemia, spada odporność, sprzyjająca powstawaniu kolejnych chorób. Tamara Świszczowa już eksperymentalnie udowodniła, że guzy tworzą się z samego rzęsistka, co zrodziło pytanie czy i skrzepy powstają z ciał tych pasożytów. Przypuszczenie to potwierdziło się. Przecież tkanki, które składają się z ludzkich komórek, mają barwę czerwonego mięsa, a guzy i skrzepy powstałe z rzęsistka są białawego koloru. Koleje potwierdzenie udało się znaleźć w literaturze naukowej oraz faktach z życia wziętych: rak często występuje wraz z chorobami sercowo-naczyniowymi, a liczni onko-kardiologiczni chorzy, ofiary awarii  Czarnobyla, są tego przekonującym potwierdzeniem. I nie ma w tym nic dziwnego ponieważ dotyczy ich ten sam czynnik chorobotwórczy. Ale nie można powiedzieć tego samego o innych chorobach zakaźnych. Na przykład dżuma wyklucza cholerę lub dur, człowiek może zachorować tylko na jedną z tych chorób, ponieważ stoją za nimi rożne czynniki sprawcze, które walczą ze sobą. To co Świszczową utwierdziło w jej przekonaniu jeszcze bardziej, to podobieństwo wyników leczenia chorób onkologicznych i kardiologicznych. Doprowadzając do chwilowego zaniku symptomów, lekarze pozwalają chorobie rozwijać się. Rzęsistek, czując się zagrożony, staje się agresywny, zaczyna migrować i gwałtownie się  mnożyć, wskutek czego choroba po pewnym czasie pojawia się znowu, w cięższej formie. Na przykład, w miejscu usuniętego guza powstaje nowy, bardziej złośliwy lub pojawiają się przerzuty do innych narządów. Podobnie dzieje się po operacjach na tętnicach: na miejscu starych skrzepów wyrastają nowe. Znany jest przypadek chorego, wysokiej rangi wojskowego, który pół roku temu był operowany w Niemczech, a później znowu musiał poddać się operacji, ale już w miejscowej klinice. Po bezskutecznym kilkumiesięcznym leczeniu stracił nogę. Chemioterapia również wywołuje niepożądany efekt: jeśli początkowo ma miejsce zmniejszenie guza i skrzepów, to z czasem stają się one jeszcze większe niż przedtem. W pewnym momencie lekarze sztucznie podzielili się na onkologów i kardiologów, tym samym „dzieląc na części” pacjenta: system sercowo-naczyniowy oddzielono od reszty. Ale rzęsistek nie rozróżnia. Dla niego ciało człowieka to jedno pole działania. Żyje tam, gdzie znajduje dla siebie odpowiednie warunki. Tam też mnoży się i stwarza kolonie. Jeśli nowotwór zaistnieje w narządach i tkankach, onkolodzy nazwą go guzem nowotworowym, a jeśli w ściankach naczyń, kardiolodzy nazwą go skrzepem. Wszystko to pozwoliło Świszczowej stworzyć swoją koncepcję, której główna teza jest następująca: onkologiczne i kardiologiczne choroby mają wspólny czynnik sprawczy i jest nim pasożyt rzęsistek. W pierwszym przypadku jego obecność można stwierdzić po powstaniu guza, a w drugim – skrzepów. Aby to potwierdzić, należało znaleźć rzęsistka w naczyniach krwionośnych i udowodnić, że skrzepy te tworzą same pasożyty. Mówiąc obrazowo, rzęsistki, są niczym czołgi, które grzęzną w wąskiej drodze górskiego wąwozu  i nie przepuszczają samochodów z pomocą humanitarną – komórek krwi.  

prosta „terapia 4 szklanek”

Nowe, to całkiem zapomniane stare

Okazuję się, że podobne idee już dawno temu świtały w głowach  naukowców. W środku stulecia nastąpił rozkwit parazytologii i przeprowadzano wiele badań na jednokomórkowych pasożytach, między innymi rzęsistku. Już wówczas akademik E.N.Pawłowski i E.G.Wizir zauważyli rzęsistka i obserwowali jego zachowanie w krwiobiegu. Duże sukcesy w badaniach nad rzęsistkiem osiągnęli radzieccy uczeni: J.H. Teras wraz z współpracownikiem G.M.Tkaczenko z Estonii, I.K.Padczenko z Ukrainy, B.A.Teocharow z Uzbekistanu i rosyjscy uczeni W.W. Tarasow, L.K.Lubimowa, A.A. Awakian, N.M. Owczinnikow oraz wielu innych  uczonych. Niestety, zdołali przejść tylko połowę drogi: zbadali mechanizm destrukcyjnego działania rzęsistka względem komórek krwi i tkanek ludzkich. Bardziej zajmowała ich sama postać rzęsistka. Badacze nie domyślili się, że właśnie z tych torbielopodobnych, pajączkowatych form tworzą się guzy w narządach oraz skrzepy i blaszki w naczyniach krwionośnych. – Dlaczego taka prosta myśl dotychczas nikomu nie przyszła do głowy? – spytałem Świszczową. – Wygląda to tak, jak gdyby naukowe gremia umyślnie zabiegały o to, by tego odkrycia nie dokonano – odpowiedziała badaczka. – Sztucznie podzielono medycynę na mnóstwo działów, w których studiowali nie całego człowieka, a tylko jego fragment. I tak przy jawnym podobieństwie chorób cywilizacyjnych rozdzieliły je ściany: jedne choroby nazwano onkologicznymi, inne kardiologicznymi. Dwa przejawy jednej choroby zaczęto studiować na różnych, nie powiązanych ze sobą wydziałach. Niezależnie badając rożne symptomy choroby, naukowcy ci, przy całej swej dobrej woli, nie byli w stanie ustalić ich wspólnej przyczyny. Dostrzegali w nich więcej odmienności niż podobieństw. Już od dawna wiadomo, że nowotworowe komórki krążą we krwi. Jeszcze w 1867 roku Eliwort po raz pierwszy ujawnił rakowe komórki w krwiobiegu chorego na raka. I w przeciągu stulecia onkolodzy przekonali się, że komórki    nowotworowe trafiają do systemu krwionośnego w większej ilości i w znacznie wcześniejszych fazach choroby niż uprzednio sądzono. Komorki te, oddzielając się od guza, przenikają do naczyń krwionośnych, roznosząc się po całym ciele i w osłabionych narządach stwarzają nowe kolonie, przerzuty i skrzepy. A Świszczowa twierdzi tylko: komórki obrzękowe, komórki skrzepów i rzęsistek – to jedno i to samo. Dlatego trzeba walczyć nie ze skutkiem choroby: guzem, zawałem, skrzepami, tylko z ich przyczyną. Należy likwidować czynnik wywołujący chorobę, najlepiej we wczesnej fazie jej rozwoju.

Kto udaje  limfocyt?

Latem 1994 roku Tamara Świszczowa przeprowadziła rewelacyjne badania w jednej z najlepszych klinik Moskwy. Najpierw zrobiła porównawczą analizę krwi u chorych onkologicznych i kardiologicznych. Próbkę kontrolną stanowiła krew ogólnie zdrowego człowieka. Badaczka pobrała ją od siebie samej. Pod mikroskopem widać było, że w zdrowej krwi większość erytrocytów (czerwonych krwinek krwi)* ma postać dysków z jaśniejszą obwódką i przeźroczystym środkiem.  Wyglądają jak dwuwklęsłe krążki: w środku znacznie cieńsze niż na krawędziach. Te zdrowe, piękne komórki znacząco różnią się od chorych 'grubasów’. Erytrocyty onkologicznych i kardiologicznych chorych też przypominały obustronnieklęsłe krążki, ale w ich centrum nie widać  przeźroczystości. Przeciwnie, środek jest ciemniejszy niż krawędzie. Mało tego, nabrzmiałe erytrocyty gromadziły się w skupiska, stwarzając kolonie i łańcuszki. Badaczka domyślała się, że te chore komórki gromadziły się, by wspólnie chronić się przed toksycznymi substancjami, które wydalają pasożytujące w człowieku jednokomórkowe organizmy, takie jak rzęsistek. Tworząc łańcuszki, erytrocyty pomniejszały ogólną powierzchnię, na którą trafiają trujące substancje z surowicy krwi. Inni naukowcy również uważają, że skupianie się erytrocytów ma fizyczną przyczynę. Znany fizyk Iwan Stepanowicz Filimonienko wykazał, że podczas radioterapii cząstki o wysokiej energii bombardują komórki krwi, pozbawiając je elektronów. Zdrowe erytrocyty mają ładunki ujemne, powodujące ich wzajemne odpychanie, natomiast napromieniowane stają się neutralne i dlatego też lekko się zlepiają.Skrzepy erytrocytów nie mogąc przejść do naczyń włosowatych, powodują wegetatywno-naczyniowe napięcia. Silne napromieniowywanie w ogóle rujnuje komórki krwi, co wywołuje choroby cywilizacyjne: sercowo-naczyniowe, rak, AIDS i inne. Badania Tamary Świszczowej pokazały: duże dawki radiacji, które są śmiertelne dla ludzkich komórek, działają jak stymulatory na nowotworowe komórki, czyli rzęsistka: część pasożytów przechodzi w postać wiciową i pełzakowatą, przez co stają się ruchliwsze, agresywniejsze i gwałtownie się mnożą. W organizmie człowieka pasożyty pożerają erytrocyty, a toksycznymi substancjami osłabiają lub zabijają swych nieprzyjaciół – leukocyty, co wywołuje raka krwi, a przy obecności wirusów powstaje brak odporności, co doprowadza do  AIDS. Jak widzimy, konkluzje Filimonenko i Świszczowej wzajemnie się uzupełniają: rzęsistek jest czynnikiem wywołującym choroby cywilizacyjne, a szkoda jaką pasożyty przynoszą komórkom krwi, szybko powiększa się wskutek napromieniowania. Ale wrócimy do eksperymentów w klinice. We krwi onkologicznych i kardiologicznych chorych erytrocyty były najwyraźniej chore, jak również ich działanie było anormalne. Wyglądało to jakby puchły z głodu i z jakiegoś powodu łączyły się w łańcuszki. Świszczowa wiedziała, że winę za to ponosi rzęsistek. Ale jak przekonać naukowców, że część komórek, podobnych do limfocytów i nazywanych 'małymi’ lub 'nietypowymi’, to w rzeczywistości rzęsistki? Jak udowodnić, że ujawnione komórki są pasożytami? Można by wyodrębnić je i umieścić w roztworze, w którym rzęsistek szybko się mnoży, przechodząc do pełzakowatej i wiciowej postaci. Ale pod mikroskopem była krew, rozsmarowana cienką warstwą na szklanym podkładzie, utrwalona i zabarwiona, gdzie wszystkie komórki były martwe, niezdolne do rozmnażania. Do następnych eksperymentów potrzebna jest świeża żylna krew onkologicznych i kardiologicznych chorych. Niestety, nie udostępniono jej Tamarze Świszczowej. Erytrocyty – Czerwone krwinki Erytrocyt (gr. erythros czerwony, kytos komórka), krwinka czerwona, czerwone ciałko krwi – jeden z podstawowych morfotycznych składników krwi. Głównym zadaniem erytrocytów jest przenoszenie tlenu i dwutlenku węgla, co jest możliwe dzięki obecności w nim czerwonego barwnika hemoglobiny, który ma zdolność do nietrwałego wiązania tlenu i przechodzenia w oksyhemoglobinę. Krwinki czerwone nie dzielą się. Nie mogą pełnić normalnych funkcji komórkowych, nie mają też mechanizmu, który mógłby naprawiać powstające w nich z czasem uszkodzenia i po kilku miesiącach użytecznego życia (ok. 120 dni) ulegają zniszczeniu (głównie w śledzionie, rzadziej w wątrobie). Organizm musi zatem nieustannie produkować nowe erytrocyty, które stopniowo zastępują te, które uległy rozpadowi. Erytrocyty mają charakterystyczny kształt dwuwklęsłych krążków.

Pasożyt zdejmuje maskę

Ale ona nie zamierzała się poddać. Poprosiła dwie osoby spośród  współpracowników kliniki, by oddali swoją krew do przełomowych eksperymentów. No a trzecim dawcą, jak zwykle, była Tamara Jakowlewna. Z trzech ochotników tylko jeden był chory, a pozostali zdrowi. Znalezienie rzęsistka w ich krwi wydawało się niemożliwe. Ale na tym też polega przełomowość tych eksperymentów, że zdaniem Świszczowej, praktycznie wszyscy ludzie są zakażeni rzęsistkiem – nawet ci, którzy są uznani jako zdrowi. Badania to potwierdzają. Z żylnej krwi każdego ochotnika, w wirówce wyodrębniono surowicę, a osad zalano enzymem trawiennym. Pepsyna i trypsyna rozkładają martwe komórki tkanek (mięso i ryba) w żołądku człowieka. Ale enzymy nie mogą zniszczyć żywej komórki, ponieważ ich błona  nie ma natury białkowej i może szybko zmniejszyć swoją przepuszczalność we wrogim środowisku. Dlatego na rzęsistka enzymy trawienne nie mogą zadziałać z zewnątrz i nie są też zdolne przeniknąć do środka. Tak więc gdy pasożyty znajdują się we krwi, powinny przeżyć, podczas gdy martwe komórki krwi przetrawią się w enzymach. Dwie doby Świszczowa „katowała” komórki w agresywnym płynie, dwukrotnie zlewała zużyte enzymy i dodawała nowe. Na koniec oddzieliła cały płyn, a pozostały osad umieściła w pożywce i włożyła na trzy doby do termicznej szafy. Pasożyty, które dotąd udawały limfocyty,  zmieniły się nie do poznania.  Świszczowa i jej laboratoryjni współpracownicy zobaczyli w mikroskopie komórki podobne do pełzaków, pozbawione jąder. Jak wiadomo, w limfocytach, w centrum znajduje się duże okrągłe jądro, otoczone cienkim paskiem cytoplazmy. Te białe krwinki mają zwykle od 8 do 15 mikronów średnicy, natomiast pełzakowate rzęsistki były do trzech razy większe. Niektóre z tych pasożytów przeszły do trzeciej fazy rozwoju – postaci wiciowej, o widocznych długich, grubych witkach. A wśród tych co poniektóre miały niewielkie, podłużne jądro, odsunięte od centrum. W ten sposób Tamarze Świszczowoj udało się zbadać i ukazać cykl rozwoju pasożytów, przechodzących z fazy komórkowej w pełzakową i wiciową. Wszystkie ludzkie komórki krwi w tym roztworze były strawione enzymami trawiennymi. Erytrocyty przekształciły się na niekształtną masę złożoną z kawałków, a leukocyty i limfocyty całkiem się rozpuściły. Znaczenie tego skromnego eksperymentu trudno przecenić. Rzęsistki zostały ujawnione we krwi nie tylko chorego np. na dusznice bolesną, ale też u praktycznie zdrowych ludzi w wieku ok. lat dwudziestu. Młoda dziewczyna, studentka akademii medycznej, nie podejrzewała, że nosi w sobie organizmy wywołujące choroby weneryczne, sercowo-naczyniowe, raka i inne nieuleczalne chorób. W krwi Świszczowej była mniejsza ilość pasożytów, ponieważ wie ona jak z nimi walczyć. My wszyscy, wraz z wami, szanowani czytelnicy, na pewno jesteśmy nosicielami tej plagi. Dowiedziawszy się o tym, wiele osób na pewno zapyta: nie mam chorób wenerycznych, w ogóle nie współżyję, więc jak rzęsistki znalazły się w moim organizmie? Na to niełatwe pytanie można znaleźć odpowiedź w artykule z roku 1990, gdzie Tamara Świszczowa przedstawia swoje odkrycie pasożytniczego pochodzenia chorób sercowo-naczyniowych. Jak wiadomo, z trzech rodzajów rzęsistka bytujących w człowieku, najmniej agresywny jest ten w jamie ustnej. Nie może on od razu przeniknąć przez ściankę naczynia krwionośnego, dlatego najpierw przykleja się do niej i wydziela żrącą substancję, która powoduje spuchnięcie tkanki. Kiedy grunt jest przygotowany, pasożyt wnika do niej. Bezpłciowy rzęsistek potrzebuje hormonów i jedzenia. Kradnie te substancje z surowicy krwi, przyswaja cholesterol i wydala lipidy. To jest ten zły cholesterol, który w nadmiarze krąży we krwi  kardiologicznych chorych, i owe lipidowe blaszki na ściankach naczyń, które służą im za pożywkę i obronę. Toksynami zdolnymi przenikać do komórek, pasożyt truje swych wrogów – leukocyty. Najpierw obniża ich zdolność trawienia, a potem niszczy. Co więcej, toksyny te wywołują dysfukcję i niszczą komórki otaczających tkanek, które tracą możliwość przyswajania substancji odżywczych. Ich miejsce zajmuje rzęsistek. Po przywarciu do ścianek naczyń i przeszedłszy na pasywny styl życia, rzęsistek przekształca się w torbielopodobną postać lub w stadium pączkowania. Wówczas pasożyt zaczyna mnożyć się przez pączkowanie: nowe komórki rosną na starych, jak pączki na drzewie, a te z kolei rodzą następne. Tak bezpłciowe jednokomórkowce stwarzają kolonie, które pogrubiają ścianki naczynia i robią  je mniej elastycznymi. Gdy pasożytom robi się ciasno, brakuje im pożywienia i nie mają gdzie odkładać swoich produktów wydalania, znowu przedostają się przez ścianki naczyń do ich wnętrza i kontynuują rozmnażanie pływając we krwi. W wyniku tego tworzą się węzły i skrzepy. Wstępnie  mogą być czerwone, w wyniku zjedzonych erytrocytów i komórek tkanek, a po ich przetrawianiu stają się białe. – Czy już we wczesnych latach życia zakażamy się rzęsistkami, które skazują nas na sercowo-naczyniowe choroby? – zapytałem badaczki. – Nie zawsze – odpowiedziała Świszczowa. Zdrowy organizm może pokonać rzęsistka. Wówczas mamy proces zanikania lipidowych blaszek, a naczynia, krew i wszystkie narządy oczyszczają się z pasożytów. Ale częściej, niestety, bywa odwrotnie: rzęsistek rujnuje odporność i zaczyna bezkarnie mnożyć się. Skrzepy powiększają swój rozmiar i łączą się w blaszki.  Wewnątrz nich tworzą się kręte krwionośne kanały, których ściankami są same pasożyty. Tymi kanałami rzęsistek otrzymuje odżywcze substancje i wyprowadza produkty przemiany materii. Stopniowo, kosztem rozmnażania się pasożytów, skrzepy uszczelniają się, blaszki powiększają, a prześwity kanałów zawężają. W końcu wypełniają się rzęsistkami. Ich odpady już nie przedostają się do krwi i pasożyty zaczynają zatruwać siebie same. Wewnątrz blaszek gromadzą się toksyczne produkty przemiany, które niszczą samego rzęsistka. Ostatecznie blaszki pękają i masa toksycznych substancji uchodzi do krwi. Pasożyty, pozbywszy się własnej trucizny, znów zaczynają się mnożyć, jeszcze bardziej pogrubiając ścianki naczyń. Co więcej,  pożerają komórki tkanek narządów, między innymi serca, w których są rozmieszczone naczynia krwionośne, i zastępują ich swoimi ciałkami. Okropny obraz:  zamiast ludzkich komórek budowę naczyń krwionośnych przejmują kolonie rzęsistka! Ta zamiana nie wygląda dobrze: tkanka z pasożytów jest szorstka, nieregularna, nie może rozszerzać się i zwężać, jak w zdrowych naczyniach, a tlen i substancje odżywcze, które krew niesie ludzkim komórkom ledwie przez nią przechodzą. Ponadto rzęsistki wydzielają duże ilości toksyn: żrące enzymy, nadtlenek wodoru, steroidy, lipidy, zły cholesterol – zabijając czerwone i białe krwinki oraz komórki ludzkich tkanek. W wyniku tego stopniowo rozwija się anemia, wycieńczenie,  niedotlenienie, podwyższony cholesterol i inne patologie, apóźniejszy rozwój chorób wywołują dobrze znane czynniki wtórne.    Fizyczne i emocjonalne napięcia zwiększają ciśnienie, ale przeładowane rzęsistkami naczynia nie rozszerzają się właściwie i nie wytrzymując presji krwi pękają. Ten smutny finał zbliża się szybciej przy siedzącym trybie życia i bogatym w tłuszcze zwierzęce jedzeniu: odporność słabnie, a rzęsistek ma się dobrze – rozwija się dopóki nie zniszczy całego organizmu. Jak mamy chronić się przed tymi pasożytami? Lekarze oferują walkę z  objawami chorobowymi, nie likwidując ich przyczyny. Napromieniowanie, leki, operacje niszczą część pasożytów, ale inne, jak na sygnał, zaczynają szybko się mnożyć w i tak już ciężko chorym organizmie, stają się ruchliwe, agresywne i z nawiązką odrabiają straty. Wielu chorych wzmacnia ten efekt rozwiązłością seksualną, powodując napływ nowych pasożytów. Do tego palenie, alkohol i bogate w zły cholesterol i kancerogeny jedzenie powoduje przyspieszanie rozmnażania rzęsistka.

 Dlaczego od miłości boli serce?

Rzęsistek niszczy nie tylko naczynia, ale i narząd główny – serce. Tworzy skrzepy, pogrubia i ogólnie zmienia tkankę serca, zmniejszając jego elastyczność. Dlatego podczas emocjonalnych lub fizycznych napięć ścianka serca nie wytrzymuje i pęka. Lekarze nazywają to zawałem. Wydzielane przez pasożyty toksyczne substancje, roznoszone wraz z krwią  zatruwają cały organizm, niszcząc układ nerwowy, węzły limfatyczne, wątrobę, trzustkę i tak dalej. To jeszcze bardziej osłabia odporność, wywołuje obumieranie tkanek, zakłócenia przemiany materii, co doprowadza do chorób towarzyszących, takich jak rak, cukrzyca i innych nieuleczalnych chorób. Opisywanie swego odkrycia Tamara Świszczowa zakończyła słowami: królestwo pierwotniaków rozprzestrzenia się w organizmie każdego człowieka. W najprostszym ujęciu wygląda tak: jest to zmasowany atak prostych organizmów na wszystkie narządy i systemy człowieka. Niestety,  przy współczesnych metodach leczenia wynik tej walki jest z góry do przewidzenia. Likwidacja symptomów daje tylko chwilowy, lokalny efekt, a główna przyczyna tylko się  nasila, co doprowadza do śmierci. Nie wiedząc, że choroby sercowo-naczyniowe są zakaźne, lekarze mimo woli wspomagają ich stałe odnawianie się i epidemiologiczne rozpowszechnianie. Badania wykazały, że przedostając z jednego człowieka do drugiego, a więc trafiając do nowego środowiska i stając przed nowymi wyzwaniami, rzęsistek staje się bardziej agresywny. Przykro mi że muszę rozczarować lekarzy i chorych – mówi Tamara Świszczowa – którzy uznawali choroby sercowo-naczyniowe za szlachetniejsze od raka… Obie wywołuje jedna i ta sama przyczyna – rzęsistek. Ale z drugiej strony mogę ich bardzo pocieszyć: dzięki ostatnim badaniom pojawiła się realna możliwość, by walkę z tymi chorobami cywilizacyjnymi znacznie uprościć i uczynić skuteczną. Czas wreszcie przejść od leczenia chorób do leczenia chorych. Przy pomocy wczesnej diagnostyki i znacznie łagodniejszych metod leczenia, można uwolnić ludzi od czynnika wywołującego schorzenia sercowo-naczyniowe, raka, wylew, cukrzycę i inne. Przyniosło by to niebywałe uzdrowienie społeczeństwa i znacząco zwiększyło średnią długość życia. Już kolejny rok Tamara Świszczowa prosi o pomoc w przeprowadzeniu kompleksowych badań pasożytniczej natury najgroźniejszych chorób ludzkich, ale bez pozytywnego odzewu ze strony świata medycyny i nauki,  mimo że praktyczne użycie pasożytniczej koncepcji chorób cywilizacyjnych daje realną możliwość uratowania ogromnych rzesz ludzi i zmiany sytuacji całej społeczności ludzkiej, która ponosi porażkę w walce ze starym i potężnym przeciwnikiem – rzęsistkiem.

Nieodkryte tajemnice krwi

Licz na medycynę, ale i sam nie zasypiaj „Precz z analfabetyzmem!” – to dewiza lat dwudziestych w naszym kraju, kiedy procent ludzi wykształconych i światłych rzeczywiście był znikomy. Ale i teraz, w dobie masowego kształcenia, dewiza ta, z pewną korektą, nie straciła na aktualności. Powinna teraz brzmieć tak: precz z medycznym analfabetyzmem! Powierzając bez reszty swe zdrowie lekarzom, straciliśmy poczucie odpowiedzialności za nie i płacimy za tę beztroskę zapadaniem na choroby nieuleczalne, takie jak rak, zawał, cukrzycę, wylew, a nawet AIDS, gdy następuje zainfekowanie HIV-em chorego w szpitalu. Medycyna osiąga sukcesy w walce z szybkimi infekcjami krótko po zakażeniu i na które aktywnie reaguje sam organizm chorego: wysoką gorączką, bólem, wymiotami, kichaniem i tak dalej. W tym wypadku, warto człowiekowi pomóc medycznymi preparatami lub procedurami pobudzającymi siły obronne organizmu. Ale medycyna okazała się bezsilna w walce z powolnymi infekcjami, ponieważ, tak jak i sam chory, nie nie dostrzega  momentu zakażenia człowieka nosicielem, jak również początkowego stadium zachorowania. A gdy zaczną nasilać się różne objawy choroby, staje się już praktycznie nieuleczalna – zdąży wówczas nieodwracalnie zainfekować cały organizm. Medyczne rozpoznanie powolnych infekcji dotyczy w zasadzie wirusów, które są na tyle bezbronne, że stale szukają azylu w komórkach, również w jednokomórkowych pasożytach. Niestety, tymi ostatnimi lekarze na w ogóle się nie interesuje. A właśnie te drobnoustroje – rzęsistek, lamblie, toksoplazmy, ameby(pełzaki) – są, w pełnym znaczeniu tego słowa, powolnymi infekcjami. Zakażając człowieka „łagodnie” (bezobjawowo), zaczynają odżywiać się jego sokami, komórkami i substancjami z pożywienia, w zamian wydzielając trujące produkty przemiany i toksyczne enzymy. System odpornościowy nie reaguje na inwazję pasożytów, ponieważ jej nie dostrzega: jednokomórkowe, przechodząc od jednego gospodarza do drugiego, nauczyły się unikać komórek odpornościowych, stopniowo rujnując go i umacniając swoją silną pozycję w organizmie. Poza tym, to nie są prostolinijne bakterie, które, przedostały się do organizmu człowieka, nie zmieniając swojej natury (na przykład, swoich rozpoznawczych antygenów) i po prostu się mnożą, a przeciwciała ujawniają obcego; zaczyna działać odporność, mobilizując wszystkie ochronne siły organizmu do walki z infekcją. Wtedy medyczna interwencja pomaga w przeważeniu wyniku walki na korzyść człowieka.

Natomiast powolne infekcje pasożytnicze, to już całkiem inna historia.

Swojej choroby chory nie spostrzega. Stanie się bledszy, schudnie, straci zapał do pracy, będzie opieszały i obojętny. Pójście do internisty nic nie da: nie ma temperatury – nie ma problemu, a recepta na bladość i apatyczność jest jedna: więcej spacerów na świeżym powietrzu. Chociaż może już nie być u chorego siły by wychodzić na balkon. Najlepszym sposobem diagnozowania przy jakiejkolwiek chorobie, w tym  pasożytniczej, jest ujawnienie czynnika sprawczego. I im szybciej ten czynnik będzie ujawniony, tym skuteczniejszy proces zdrowienia. Po zapoznaniu się z informacjami o pasożytniczej naturze nowotworów i zawałów (za które odpowiada rzęsistek), większość czytelników zapewne zrozumie, że rak i zawał – to ostatnie stadia rzęsistkowicy. Przecież taki guz, którego lekarze uważają za główny diagnostyczny objaw raka, powstaje tylko wówczas, gdy w organizmie człowieka wcześniej zaistniał grunt do wzrostu rzęsistka. Znany onkolog, profesor M. Niewiadomski, pisał: „Trafiając do zdrowej krwi, pasożyty powodujące raka giną, ponieważ surowica zdrowych ludzi ich zabija. Pojawienie się ogniska nagłego wzrostu komórek nowotworowych wiąże się z utracenia przez surowicę własności antyrakowych i skutkuje drastycznym zwiększeniem intoksykacji”. Innymi słowy: na wytworzenie dużych guzów rzęsistki potrzebują lat albo dziesiątków lat „cichej” pracy nad stworzeniem w organizmie człowieka sprzyjających dla siebie warunków. A gdy wreszcie przystąpią do skolonizowania całego organizmu człowieka, to uwolnienie się od nich będzie praktycznie niemożliwie. Gdy to wszystko sobie uświadomimy, ukazuje się wówczas cała naiwność onkologów, usiłujących wyleczyć raka przez wycinanie, napromieniowanie albo chemiczną obróbkę jednego ujawnionego guza, podczas gdy chory jest cały organizm, zaatakowany miliardami rzęsistków i mnóstwem nieujawnionych małych i dużych guzów. Co robić? Sensowne wyjście jest tylko jedno: opracować prostą, dostępną i tanią metodę diagnostyki rzęsistka. Ponieważ po wykryciu pasożyta we wczesnej fazie choroby i uwolnieniu od niego człowieka zniknie przyczyna tworzenia się guzów i skrzepów żylnych.

Konfrontacja z własną krwią

Droga do stworzenia metody diagnostyki nowotworu i zawału nie była prosta. W polu mojego zainteresowania najpierw był rzęsistek. Czyniłam wiele starań, żeby udowodnić innym, że to właśnie on jest odpowiedzialny za raka. Aby tego dokonać należało uczynić komórki nowotworowe rozpoznawalnymi, czyli stworzyć rzęsistkowi dogodne warunki aby zmienił się w postać wiciową, opracować nowe i wykorzystać już istniejące metody badań  na komórkowym, molekularnym i genetycznym poziomie, wystarczające jako dowód pasożytniczej natury raka. Wykonanie tego zadania ułatwiała dostępność badanego materiału. W naukowych instytucjach mamy wiwariumy, gdzie mieszczą się doświadczalne zwierzęta z eksperymentalnymi guzami. Istnieją też szereg laboratoriów z przeróżnymi szczepami komórek nowotworowych. Natomiast gdy trzeba było przeprowadzić podobne eksperymenty z skrzepami, aby udowodnić ich tożsamość z nowotworami, okazało się że wcale nie było łatwo takie komórki znaleźć. W odróżnieniu od onkologów, kardiolodzy nie przechowują nowotworów, które powstają w naczyniach, nawet jeśli, tak jak guzy, przyjmują białawy kolor. A szkoda, bo wrzucając skrzepy nie do formaliny, gdzie wszystko co żywe ginie, ale do pożywki, zobaczyliby od razu, że te skrzepy składają się z podobnych komórek, które – jeśli dostatecznie przedłużyć eksperyment – mogą przechodzić w amebopodobną (pełzakową) i wiciową postać. A to oznacza, że również skrzepy tworzy rzęsistek.

znalazłam tu i nie chciałam, żeby przepadło 

owocek:)

(Visited 5 685 times, 1 visits today)
-
Blog pepsieliot.com nie jest jedną z tysięcy stron zawierających tylko wygodne dla siebie informacje. Przeciwnie, jest to miejsce, gdzie w oparciu o współczesną wiedzę i badania, oraz przemyślenia autorki rodzą się treści kontrowersyjne. Wręcz niekomfortowe dla tematu przewodniego witryny. Jednak, to nie hype strategia, to potrzeba.
Może rzuć też gałką na to:

Dobre suplementy znajdziesz w Wellness Sklep
Disclaimer:
Info tu wrzucane służy wyłącznie do celów edukacyjnych i informacyjnych, czasami tylko poglądowych, dlatego nigdy nie może zastąpić opinii pracownika służby zdrowia. Takie jest prawo i sie tego trzymajmy.

Komentarze

  1. avatar Pink 12 listopada 2017 o 09:03

    Dzięki, super artykuł!

  2. avatar Anja 12 listopada 2017 o 09:37

    Przerazajace! Ale przeciez nie chodzi o to, zeby sie bac, a przeciwdzialac zawczasu… Czyli rzesistek, jak i raka (ponoc) mamy wszyscy, ale chodzi o to, zeby codziennie mowic mu: „Pa pa, zegnaj!”

    Jak byloby najskuteczniej?

    1. avatar Jarmush 12 listopada 2017 o 10:18

      napiszę, kiedyś już podałąm kurację Siemionowej bodajże

      1. avatar grzegorzadam 12 listopada 2017 o 11:10

        pamietajmy, że chlemydia jest transporterem rzęsistka…
        straszne ścierwo.

        Znakomity wpis.

        1. avatar Jarmush 12 listopada 2017 o 11:40

          wiadomo dlaczego 😀

  3. avatar janK 12 listopada 2017 o 11:37

    Ludzie dwa razy w roku odrobaczają np swoje psy. Sami tego nie robią. Lebiediew pisze żeby wywalić zwierzęta z domu, nie chodzić (pardon) na lewizny i żałować z grzechy…
    A tu słyszę o chorobie wenerycznej jako przyczynie raka i zawału…

    1. avatar grzegorzadam 12 listopada 2017 o 15:37

      A tu słyszę o chorobie wenerycznej jako przyczynie raka i zawału…”
      Co janaK dziwi?

      1. avatar janK 12 listopada 2017 o 21:51

        Z wiekiem dziwię się co raz bardziej, co poczytuję sobie za plus. Ortodoksyjny Jewgienij Lebiediew z pewnością czerpał z nauki sławnych Rosjan i jak chodzi o pasożytniczą genezę różnych chorób to sprawę popierał. Wymagał równocześnie czystości, także w sferze religii. Przenoszenie rzęsistka (między innymi) drogą płciową nie jest dziwne, jednak zbieg tak wielu poważnych chorób w związku z tym małym wrednym robaczkiem może dziwić. Przy okazji warto przypomnieć o „łańcuchu pokarmowym”:
        -toksyny (np.metale ciężkie) – grzyby, pleśnie – na końcu pasożyty.
        Zawsze warto rozpocząć terapię od chelatacji metali (EDTA).
        Praca Tamary Świszczowej ważna i godna szacunku, tak jak praca Pepsi Eliot (plus zespół) na tym blogu.

        1. avatar Jarmush 12 listopada 2017 o 23:12

          Niekoniecznie jest to rzęsistek pochwowy, może być i częst chodzi o policzkowy właśnie

  4. avatar Lucia 12 listopada 2017 o 12:42

    Czyli, opowieści z dziectwa, gdy słyszeliśmy, że każdy ma raka, ale nie u każdego on się budzi, są w pewnym sensie najprawdziwszą prawdą. ^^ Rewolucyjny temat. Czytam i mięśnie żuchwy mi puszczają. Smuci to, że dość jasno z tego wynika, że gdy „raka” jest więcej niż zdrowej tkanki, to w zasadzie jest po jabłkach.

    1. avatar Jarmush 12 listopada 2017 o 13:13

      czyli świadomość

  5. avatar Lena 12 listopada 2017 o 13:01

    To co zrobić żeby pozbyć się rzęsista?

    1. avatar Jarmush 12 listopada 2017 o 13:13

      Siemionowa jest specem, będzie wpis, konkretnie pod rzęsistka

    2. avatar Niki 12 listopada 2017 o 17:08

      Na gadzinę są naturalne sposoby, spokoooo 😀 między innemi p’au darco, czosnek, berberys, goździki, nasiona grejpfruta, tak jak na paciorkowca i inne pierwotniaki. Myśleć o przyjemnych zacnych rzeczach, nie o koloniach rzęsistka, nie wspierać go myślą, słowem, uczuciem i uczynkiem 😉 a jakże, wspierać zdrowie! codzienne, z rana i popołedniu, a pójdzie precz niezauważony

      Wiecie, że limonka – tak, limonka, nie cytryna – jest w stanie unieszkodliwić bakterię E.Coli, i to tak szybko i skutecznie jak nic innego 🙂 a przy tym ma działanie alkalizujące, odkawasza i wiele innych znaczących dla zdrowia korzyści jak choćby większą ilość witaminy C niż cytryna, więc takie wieści to dla mnie bomba 🙂 już się przestawiłam, bo cytryna mi jakoś nie podchodzi, robi małe zamieszanie w trakcie trawiennym, więc wypada z gry, dałam jej kilka szans i nic, limonka bez zarzutu co mnie bardzo cieszy

    3. avatar Niki 12 listopada 2017 o 17:21

      + kuracją herbatką z Echinacei, kurkumą np w postaci złotego mleka – rzecz jasna i niepodważalna bez mleka zwierzęcego, którym żywi się rzęsistek i kolonizuje

    4. avatar Niki 12 listopada 2017 o 17:30

      Nie tylko berberys, również Gorzknik kanadyjski zawiera berberynę, bo to ona ma skutecznie zwalczać infekcje chlamydii

      1. avatar grzegorzadam 12 listopada 2017 o 19:58

        Tak, jeszcze rzepik.

  6. avatar Ewa 12 listopada 2017 o 13:19

    ciekawe czy postem mozna robactwo przepedzic?

    1. avatar Jarmush 12 listopada 2017 o 13:20

      nie, bo w końcu zaczniesz jeść, to nie metoda

    2. avatar grzegorzadam 12 listopada 2017 o 15:35

      Dlaczego zadajesz takie głupie pytania?

      1. avatar Ewa 12 listopada 2017 o 18:36

        zadalam jedno pytanie i uwazam, ze jest logiczne. jak nie dasz pasozytowi jesc to sobie pojdzie w zaleznosci jak dlugo mu nie dac jesc?

        1. avatar Jarmush 12 listopada 2017 o 19:01

          nie, bo będzie jadł Twoje zapasy, a po drugie w końcu zaczniesz jeść.

        2. avatar grzegorzadam 12 listopada 2017 o 19:57

          Sorry, odpowiedziałem nie na temat omyłkowo.
          Istnieje uzasadniona teoria o głodzeniu pasożytów, fakt- Clark.

  7. avatar ruby 12 listopada 2017 o 14:19

    Kochani… mam nadmiar kwasu moczowego… czy mogę przy tym brać duże dawki wit c, b complex, l-glutaminę, spirulinę, lizynę? czy lizyna odkwasza organizm? sodka z octem – pomaga 🙂 czy da się to wyleczyć? czy to problem z nerkami?

    1. avatar Jarmush 12 listopada 2017 o 17:15

      dużo pij wody, dąż do poziomu insuliny na czczo 2,5-4, wiśnie, bardzo dobrze robi surowa dieta roślinna, nisko tłuszczowa

    2. avatar grzegorzadam 12 listopada 2017 o 18:01

      Cytrynian wapnia, cytrynian magnezu, Omega3, pirodyksyna (B6),

      pozbądź się z diety:

      szpinak Skórka z limonki Czekolada
      Proteiny sojowe Rabarbar Kawa rozpuszczalna
      tofu Boćwina szwajcarska Pory
      Orzeszki ziemne Pietruszka herbata
      Masło orzechowe Słodkie ziemniaki Róża chińska
      Pecans Alkiermes Kiełki pszenicy
      Skórka cytrynowa Czarny pieprz

  8. avatar Zbigniew Styn 12 listopada 2017 o 22:46

    Mam pytanie . Czy wrotycz nie jest skutecznym antidotum na te rzesistki. On niszczy wszystkie pasozyty w organizmie a wiec byc moze i te rzesistki.

    1. avatar grzegorzadam 12 listopada 2017 o 23:35

      wrotycz czy piołun mogą być skuteczne.
      ”Napary ziołowe
      Przez 7 dni rano podajemy 1 zestaw ziół. Jest to mieszanka w składzie:
      Kora dębu
      Kora kruszyny
      Wrotycz
      Piołun
      Powyższe zioła należy zmieszać w równych proporcjach i 1 łyżeczkę takiej mieszanki zalać wieczorem 200ml wrzątku i spożywać po 100ml.”

      Spirulina BIO – Spirulina jest wytwarzana z alg, ze słodkowodnego wodorostu o wyjątkowym działaniu przeciwrzęsistkowym. Oczyszcza krew z tego pasożyta i jest bardzo skuteczny podczas całościowego oczyszczania z pasożytów.

      Spirulina mając działanie przeciwrzęsistkowe może jednak powodować rozwój drożdżaków Candida i przyczyniać się do rozwoju wielu patogenów grzybów.
      …..
      Ogromne zasługi na polu walki z grzybami mają preparaty ze stewii, która podawana wraz ze spiruliną niweluje jej uboczne działanie.
      Stewia – skondensowany sok – ma właściwości zabijania drożdżaków candida. Jest produktem BIO, rośliną bezkaloryczną i alternatywną wobec cukru i słodzików.”
      Polania

  9. avatar Malina 12 listopada 2017 o 23:13

    A kiedy można liczyć na wpis odnośnie pozbycia się rzesistka z organizmu?

    1. avatar Jarmush 13 listopada 2017 o 08:41

      wkrótce, studiuję właśnie Siemionową i innych

  10. avatar Lena Drzewienko 13 listopada 2017 o 08:10

    Wow! Dziękuję za ten wpis! Jest mega!

  11. avatar Anna 13 listopada 2017 o 08:21

    Bardzo fajny wpis, dziękuję:-) Mam rozumieć, że jak ostatnio mi przy dziąśle napuchło to mi się rzęsistek przedostał do krwi?

    1. avatar Jarmush 13 listopada 2017 o 08:39

      działaj, nie domniemaj

  12. avatar Anna 13 listopada 2017 o 12:33

    Dobrze, to jeszcze mam jedno pytanie trochę z innej beczki. Czy jeśli od dość długiego czasu boli mnie prawy bark razem z łopatką tak, że nie jestem w stanie nic posprzątać, bo jak popracuję trochę tą ręką od razu jest ból, to czy może być to spowodowane jakimiś niedoborami lub innymi rzeczami czy jest to po prostu nadwyrężenie podczas pracy? Zaczęło się to wtedy jak przeprowadziłam się do własnego domu i sama sprzątam dość dużą powierzchnię. Zamierzam iść do lekarza, żeby sprawdzić czy tam jest jakieś zapalenie czy jakieś zwyrodnienie się zrobiło. Leków przeciwbólowych nie biorę, bo nie lubię, ale naprawdę jest to uciążliwe bo nic nie można podziałać. Wczoraj pozmywałam trochę mopem podłogę a dziś mnie cała prawa strona boli. Podczas treningów też jest to uciążliwe, ponieważ nie mogę wykonać wszystkich ćwiczeń na tej nadwyrężonej stronie. Dzięki za odpowiedź.

    1. avatar Jarmush 13 listopada 2017 o 16:33

      spróbuj MSM TiB wraz z kwasem askorbinowym TiB http://www.pepsieliot.com/witamina-c-i-msm-najlepsze-alternatywne-zrodla-tlenu-czyli-leczenie-w-pigule/, oczywiście obowiązkowo D3 i K2 TiB (jaki masz poziom 25(oH)D?), Omega 3 TiB oraz kolagen TiB.

  13. avatar mariolakos 17 listopada 2017 o 14:53

    A jaki jest tytuł tej książki świszczowej i gdzie można ją kupić?

    1. avatar grzegorzadam 17 listopada 2017 o 20:21

      Nie ma , jest po ruskomu w Rossiji 🙂
      Ktoś przetłumaczył fragmenty, Rosjanka z Wawy .

  14. avatar nowa 21 listopada 2017 o 19:38

    Szanowny Grzegorzu Adamie SKARBNICO WIEDZY zwracam się do Ciebie z ogromną prośbą mianowicie dziś odebrałam opis rezonansu i wyszedł naczyniak w trzonie Th6 wielkości ok 14 mm i ogniskowa przebudowa tłuszczowa trzonu Th 7 Świerzy opis i nic więcej mam zdiagnozowaną chorobę zwyrodnięniową kręgosłupa łuszczyce (nie potwierdzoną) mam 45 lat nie biorę żadnych leków tylko supły zalecone przez Pepsi czyli wit C Acorbinian sodu ok 5 gr dziennie Jabczan magnezu 5 mr dziennie MSM I tu problem biorę 1/4 łyżeczki 1raż dziennie i rano do wody z cytryną miodem kurkumą imbirem i piperyną
    i łyżką Kolagenu Marino według zaleceń Pepsi do tego wit D3 z k1 Aktualnie poziom wit D3 W CIĄGU 2 MIIĘSIECY WZRÓSŁ Z Z 18,37do 57 70 ng i jod transdermalnie w postaci płyny lugola Od prawie 3 miesięcy jestem na na bez glutence i oraniczam kazeinę poza tym spadł poziziom ciał/p / zapalnyczh z 25 OB do 15 morfologia OK .Nie odczuwam dodatkowych zmian bólowych zdecydoeałam się na terapię manualną pod okiem świetnego specjalisty terapia i dieta przynoszą efety schudłam czuję się lepej mam więcej energii ale naczyniak nie jest mi potrzebny Wciągu niespełna 3 miesięcy od poznania blogu Pepsi wdrożyłam jej supły jestem na bez glutence i bez kazeiny zdominacją warzyw Bio

    Będę wdzieczna za odpowiedz Pozdrawiam z zmnego Krakowa

    1. avatar grzegorzadam 22 listopada 2017 o 07:42

      Zacznij od tych działań:

      1. Zbadać poziom metabolitu witaminy D3 25(OH). Właściwa wartość u zdrowego>50 a przy chorobie>80 (cena badania krwi – 50zł)
      2. Zbadać poziom homocysteiny – powinien być > 4.5 u zdrowego 6-8 a powyżej 10 stan zapalny (cena badania krwi – 60zł)
      3. Zbadać poziom igG – są to przeciwciała na bakterię chlamydia pneumoniae (cena badania krwi – 55zł) borelioza, mykotoksyny.
      3a. wykonac biorezonans dodatkowodokłądny ze wskazaniem na patogeny.
      4. Wycofać z diety cukier i fruktozę – dopuszczalny jest ksylitol
      5. Zbadać tolerancję organizmu na gluten i ewentualnie go wyeliminować
      6. Flora bakteryjna odbudować m.in. poprzez fermentowane warzywa owoce
      7. Wycofać mleko z diety
      8. Usunąć plomby amalgamatowe i przeprowadzić chelatację organizmu
      http://www.pepsieliot.com/eliminacja-metali-ciezkich-i-dlaczego-akurat-weganie-powinni-sie-odtruwac/
      9. Usunąć zęby leczone kanałowo (lub dokonać ponownego leczenia)
      10. Włączyć do diety kurkumę (kurkumina) oraz ostre przyprawy (kapsaicyna)
      11. Usunąć pasożyty i pleśnie (np.metody Huldy Clark) lub przez stosowanie wrotyczu piołunu goździków i innych

      Dr Jaśkowski
      Krew
      – Morfologia (przede wszystkim hematokryt i hemoglobina)
      – OB tylko metodą sedymentacyjną
      – CRP – mówi o jakimkolwiek stanie zapalnym
      – D3 25OH – mówi o 3 tysiącach genów, czyli systemie odporności
      – mocznik, kreatynina – mówi nam o funkcji nerek
      – żelazo, fibrynogen – dwa najszybsze badania, które mówią o uszkodzeniu wątroby, o co najmniej 3 miesiące wcześniej, niż spadek hemoglobiny

      Mocz
      – mocz: badanie mikroskopowe (ogólne nie wystarczy, szczególnie dla kobiet): w moczu nie ma prawa być erytrocytów, leukocytów, jeśli są, to jest to stan zapalny, leukocyty – stan zapalny, erytrocyty wyługowane – nerka źle działa, erytrocyty świeże – problemy z pęcherzem, cewką
      – ciężar właściwy moczu: powinien być w normie

      Jakie masz objawy?
      ”ale naczyniak nie jest mi potrzebny”

      Spokojnie – powstał z jakiejś przyczyny, czekaj na efekty, nie spinaj się tym.
      Dbaj o tkankę łączną > kolagen.
      Jaki masz poziom pH?
      http://www.pepsieliot.com/jak-pic-sode-na-3-sposoby-aby-spektakularnie-poprawic-swoje-zdrowie/

  15. avatar nowa 22 listopada 2017 o 15:31

    Bardzo bardzo dziękuję za szybką odpowiedz
    No to mam co robić zacznę od poleconych badań .A nie orietujesz się gdzie w Krakowie mogę zrobić dobry biorezonans? We wtorek moja lekarka od terapii manualnej odczyta rezonans to dowiem się coś więcej.
    Pytasz o objawy no cóż mój kręgosłup nie jest w najlepszej kondycji nie tak dawno miałam wypuklinę jądra dysku C6-C7 z rwą barkową leczonie tylko manualne.Aktualnie mięsień obły ma tendencję do przykurczu delikatnie ograniczona rotacja miedzy łopatkami czasem pojawia sie lekki ból naczyniaka nie czuję
    Po suplementach i witaminie D3 caly kręgosłup się rozlużnił odczułam dużą ulgę
    Jeżeli pozwolisz to odezwę się jak zrobię badania
    Dziękuję !!!!

    1. avatar Jarmush 22 listopada 2017 o 20:57

      Emanuela Ci jutro odpowie, bo ma adres zapisany

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Sklep
Dołącz do Strefy VIP
i bądź na bieżąco!

Zarejestruj sięZaloguj się

TOP

Dzień | Tydzień | Miesiąc | Ever
Kategorie

Archiwum