Chcę sobie wziąć ze świata fajne autko, jak wprawić to w zamiar zewnętrzny?

Jak mnie wprawić w dobry humor raczej? :D

W każdej chwili są dokładnie takie warunki jakie są teraz najlepsze. Idealne do ruszenia we własną drogę. Wszystko co doświadczasz jest Ci potrzebne, a gdy spotykasz zmulanta, to właśnie takiego człowieka miałaś spotkać. To Twoje schody do wzrastania. Jest idealnie, bo tak ma teraz być. Jednak nie jest tak po to, żebyś utknęła na tym skrzyżowaniu, a wręcz przeciwnie.

I tego Ci życzę w 2019 roku, szczęścia na Twojej drodze do celu

I taki komć

„Nie pozostaje nic innego, tylko zacząć od zamiaru zewnętrznego (czyli takiego, gdy zarówno ego, jak i dusza są ze sobą zgodne) osiągnięcia celu.” – po raz kolejny i kolejny czytam o zamiarze zewnętrznym. Tylko nie wiem, jak mam to zrobić w praktyce? Chcę coś, np. miłość i wzajemność i jak mam to wprawić w zamiar zewnętrzny – mam to do siebie powiedzieć czy gdzieś napisać na kartce, że „chcę miłość i wzajemność?” a nawet nie „chcę” bo to sugeruje, że tego nie mam, więc mówić do siebie każdego ranka ” mam miłość i wzajemność w partnerze”? Albo chcę sobie wziąć ze świata fajne autko, mieszkanie – jak wprawić to w zamiar zewnętrzny? żeby wszechświat wiedział, że to chcę? Spisać na kartce, schować do portfela i czytać co dzień i sobie wyobrażać, że to mam i czuć pozytywne emocje z tym związane, że fajnie, że to do mnie idzie?

---

A więc nie kumasz kochanie, nie kumaaasz w starym roczku. Są dwa światy, które działają w tej grze. Gdy w Twoim lustrze odbiją się w tym samym czasie oba, nie ma mocnych, wszystko się ziści, bo tak działa zamiar zewnętrzny. Ale, żeby umieć grać w tę grę, trzeba pojąć przynajmniej w zarysie jej zasady i zacząć trenować grę, podobnie jak ćwiczenia na fortepianie. Nie wiesz jak wprawić w ruch zamiar zewnętrzny, bo się nawet nie zająknęłaś na tym temacie, tylko już pognałaś do swoich oczekiwań, jak otrzymać miłość i wzajemność. Zasada wahadła brzmi: "Rób jak ja!". Zasada wszechmocnego transerfingu rzeczywistości brzmi: "Pozwól sobie być sobą, a innemu być innym". Dlatego nie można wpływać na niczyją miłość, ale są inne dozwolone metody, póki jest na to czas. Miłość dotyczy świata transcendentnego, czyli materii ożywionej, która też ma duszę, czyli świadomość, i swoje zamiary i cele. Jak widzisz mogłaby wystąpić tutaj pewna sprzeczność. To tak, jakbyś chciała autko (przy okazji, naprawdę chcesz samochodzik dla dziecka, czy normalnej wielkości, wygodne, luksusowo wyposażone, ale też bezpieczne auto?), a jednocześnie wizualizowałabyś, że sąsiad autka nie ma. Niektórym to wystarczy do szczęścia.

---

Nawijam wrzeciono, że nie można wizualizować zakochanego w Tobie człowieka, ale możesz go widzieć szczęśliwego, spełnionego w dobrobycie. Gdy jesteś z kimś, możesz zapomnieć o swojej ważności, i skupić się na wewnętrznym zamiarze i celu swojego partnera, wówczas, gdy robi się to szczerze, osiąga się swój własny cel lewą stopą do lusterka, czyli  łatwo, lekko, bez wysiłku, wręcz mimochodem. Jednak, gdy Twój obiekt uczuć odejdzie, staje się już innym człowiekiem, i nie wiesz czego on teraz pragnie, jak więc go masz wesprzeć w zamiarze wewnętrznym? Będziesz tworzyć slajdy już z kimś zupełnie innym. Dlatego tak ważne jest, żeby być z drugą osobą świadomie i nie stracić jej po prostu. Miłość jest ze świata duszy, jest transcendentna, i dlatego nie możesz wywierać presji na cudzą duszę, żeby Cię pokochała, bo być może drugi człowiek ma zupełnie inny zamiar, wobec Twojej przyjaciółki, dajmy na to. Ale, i tak niepotrzebnie się rozgadałam, bo umknęło w tym wszystkim meritum, schowało się sedno rzeczy do króliczej nory, mianowicie Twoja dusza.

Przeszłaś nad tym jak nad kupą słomy z butów, że niby spoko, że to to wiesz. A gdybyś wiedziała jak skomunikować się ze swoją duszą, nie byłoby dalszego pytania, gdyż Twoja dusza wie, zna odpowiedź, tylko Ty nie wiesz, jak ją usłyszeć, tę duszę własną, usłyszeć własną świadomość. Skoro tego nie wiesz, to jak powstanie wszechmocny zamiar zewnętrzny? Dlaczego nie pytasz o fundament, dlaczego zajęłaś się dekarstwem i kominiarstwem? Miłość, wzajemność, autko, mieszkanko, a wszystko prosto z ego. Żeby skumać to co mówię, należy solidnie rozchybotać skałę tak zwanego zdrowego rozsądku, bo to się nie dzieje na tej płaszczyźnie. Co chcesz zapisywać na kartce, swoje cele? Takie są istotne, że możesz je zapomnieć? Wszechświat się z Tobą komunikuje na zasadzie zakupów przedświątecznych w supermarkecie, że musisz mieć kartkę z listą? Wszechświat będzie se czytał, że Ty potrzebujesz autko i mieszkanie? To idź sobie kup, bo tylko po to robi się takie listy.

Dusza należy do przestrzeni wariantów, tam wszystko jest bez problemu do wzięcia.

Wszystkiego jest pod dostatkiem. Idziesz i bierzesz sobie. Z kolei Twój umysł należy do świata materialnego. Wewnętrzny zamiar ma do czynienia dokładnie z tą grą na tym planie, czyli z materialną rzeczywistością. Wewnętrzny zamiar pochodzi od ego. Mówisz/myślisz, że chcesz drogi samochód, ale w tej wirtualnej przestrzeni nie ma dla wszystkich drogich samochodów, trzeba zrobić jakąś karierę, dostać w spadku, albo go wygrać, żeby go mieć.

Jednym słowem w tej przestrzeni, wahadła matrixu wyznaczają takie kryteria, że nie będzie lekko.

Ale Ty fcesz, ale ja fcem, jak mawiał mój siostrzeniec z kamienną twarzą, ale wyrósł. No to trzeba będzie przejść przez orkę, jeśli tylko Ty fcesz, a Twoja dusza jednak tego wcale nie fce. Gdy chcesz coś, bo z hipsterska wszyscy tego chcą, albo chcesz, żeby wkurzyć sąsiada, albo żeby sobie coś udowodnić, albo zrekompensować małego penisa, albo cokolwiek, to będzie tylko zamiar wewnętrzny, który może przynieść Ci merola, czy nawet bentleya, ale jakim kosztem dziewczyno?

Ależ to orka i nie ma pewności, czy w tym wyścigu szczurów to zrobisz.

Ale gdy Twój cel podoba się także Twojej duszy, gdy nie będzie od duszy żadnych woltów, chimer, schowania się i przewlekłego milczenia, gdy ego nie będzie nachalne, a rzeczywiście skupi się na wysłuchaniu siebie samej, czyli serca, duszy, co Ci leży na wątrobie, gdyż to nie zmyłka tłuszczowa, tylko tekst prosto do duszy.

Jeśli Twoja dusza też chce mieć dom, konkretny dobrobyt dla Twojej indywidualnej jednostki obdarzonej świadomością, taką jaką jesteś Bridget, dla Twojej wyjątkowości, dla Twojej drogi, tylko Twojej, do Twojego własnego celu, to wówczas staje się ten cud, o którym mowa.

I bierzesz sobie to czego chcesz od wszechświata.

Nie w orce, nie po trupach, nie w karierze bez tchu, ale na własnej drodze, w swojej pasji, lewą stopą do lusterka, masz to, czego chcesz. Bo tak działa zamiar zewnętrzny. Gdy otworzysz własne drzwi, wejdziesz na swoją własną drogę, zawsze osiągniesz cel. Przy czym celem nie mogą być atrybuty, jak pieniądze, uznanie, kariera, to się pojawi mimowolnie, na luziku, bez jednej Twojej myśli wysłanej w tym kierunku. Miej tylko na uwadze, że cecha, lub przedmiot, któremu nadasz szczególne znaczenie przyciągnie do siebie obiekty o cechach przeciwstawnych. Czyli miej cel, ale zaraz przestań o nim myśleć jako o celu. W wolnej chwili puszczaj sobie slajdy, na których już go osiągnęłaś, już jesteś w swoim domu. Nie powinnaś się zmuszać do tych wizualizacji, to ma być lekkość i zabawa, a jednocześnie niesłychanie pomocna rzecz dla realizacji zamiaru zewnętrznego.

Staraj się być świadoma, kilka razy dziennie powtarzaj sobie: nie śpię, jestem świadoma, tego co robię, po co i dlaczego właśnie tak. Nie piętrz potencjałów ważności swojego celu, rozpraszaj rzecz działaniem, byciem w drodze, ruszeniem ze skrzyżowania, jakby powiedział nieboszczyk w tej grze Budda Osho. Nie walcz z wahadłami, raczej daj się im podwieźć. Stań się rodzajem grającego widza, to nie sprzeczność. Ucz się zrozumienia, kumaj jak najwięcej.

I jeszcze raz zdanie prorocze

Proces osiągnięcia celu jest siłą napędową ewolucji

A po to żeśmy się tutaj wszyscy znaleźli, żeby ewoluować, obniżać entropię, obniżać chaos, a w związku z tym otrzymywać jak najwięcej danych. Gdy musisz spisywać na kartce jaki jest Twój cel, to to nie jest Twój cel. w didaskaliach Od dziecka mam ten sam cel i jakbyś mi dała z liścia na płasko w pysk, gdy śpię, to wyrecytuję Ci go z zamkniętymi oczami. Zero kartki z notesu? Tylko bez porównań mi tu.

Tak czy siak oceny oparte na porównaniach rodzą biegunowość, a siły równoważące usuwają ją w try miga dając prztyka w kichawę. Nie porównujmy się więc nigdy, ale cel masz mieć. A gdy duszy też się spodoba, nie ma takiej możliwości, żebyś sobie go nie wzięła od wszechświata, gdy wejdziesz już na swoją drogę, bo zamiar zewnętrzny to fenomen. Jezus szedł tak bardzo własną drogą, tak bardzo miał pewność, tak bardzo ego Jezusa było pewne w jego moc sprawczą i tak bardzo dusza też tego chciała, że kolega ożywiał umarłych. Ale tak naprawdę każdy to może zrobić lewą stopą do lusterka. Tyle że Jeszua niczego na kartce se nie notował. Ty też tego nie rób.

z miłością

Źródła: "Transerfing rzeczywistości" Zeland, "Teoria wszystkiego" Campbell, "Świadomość" Osho