Dlaczego dostając klaustrofobii w metrze wzmacniasz matrix?

Czyli, jak się przestać bać?

Świat, jaki tworzysz wokół siebie i kontakty z innymi zawsze będą odzwierciedlać Twoje przekonania i oczekiwania, które zaakceptowałaś jako swoją prawdę. Świat jest Twoją projekcją, jest konstruktem Twojego umysłu. Jest Twoim programem komputerowym. Ludzie mówią i myślą o Tobie, to, co sama o sobie myślisz. Kurde flaczek, jak to się dzieje? Wszystko co odbierasz jako bolesne, lub destrukcyjne jest skutkiem wypaczonych, albo nieobiektywnych zależności, które za wszelką cenę trzymasz na uwięzi zafałszowanej, iluzorycznej rzeczywistości. Pepsi o co kaman? Kiedyś wzbudzałam wśród wielu ludzi silną niechęć. Nienawidziły mnie ekspedientki w sklepie. Byłam nielubiana nawet przez obcych chłopaków, gdy stałam przy barze w klubie po jakiegoś long drinka. Podczas, gdy innym dziewczynom z radością go nawet fundowano.

Musiałam się alienować. Dopiero od niedawna wiem dlaczego tak wnerwiałam ludzi.

Żyjąc w koszmarnym strachu, prowokowałam bardzo silną osobistą emocję złości

Tak naprawdę wszystkie emocje ludzkie pochodzą od tej podstawowej w matrixie 3D, czyli strachu. Mój ogromny strach sprawiał, że byłam wciąż wściekła. Ludzie na wściekłych ludzi reagują nieuzasadnioną (nawet dla nich samych) wściekłością. Tak działał mój program, wnerwiałam ludzi na siebie. Robiłam to całe lata, dopóki nie zaczęłam medytować biegając.

Wsiadałam do paryskiego metra (ciężko wystraszona klaustrofobią) i czułam, że ich nie znoszę, tych malutkich Louis'ów de Funès'ów, i ich zgrabniutkich Paryżanek, jota w jotę jakby z magazynków z modzią. Byłam wykończona lękami i dosłownie czułam jak moja złość na siebie, rozlewa się po wagonie. Już po chwili atmosfera w metrze była skażona, nikt mnie tam nie lubił, bo byłam wściekła na siebie. Czysty Wereszczagin, ale nie o nim piszę.

Bieganie zrodziło się samo i uleczyło mnie całkiem przypadkowo. Bieganie sprawia, że umysł często się sam wyłącza, gdyż masujesz czakrę harę (to wiem teraz), z kolei wyłączanie umysłu sprawia, że przestajesz się bać. W "tu i teraz" nie ma strachu, ani bólu, ani cierpienia, ani złości Nikt się na Ciebie nie wścieka? Łi

Po pewnym czasie byłam więc uleczona z koszmarnych lęków, i odrazu przepadła też złość. Zauważyłam, że ludzie już nie czuli się ze mną tak źle, jak ci w metrze. Wielu się od tamtego czasu uśmiechało, łapało mnie za rękę. Przedtem nigdy to się nie zdarzyło. Tak czy siak Twoje postrzeganie świata jest złudne i zależy od poziomu Twojej świadomości. Osoba, która się budzi zaczyna widzieć świat inaczej, nawet w innych barwach. Osoba głęboko śpiąca (jak ja kiedyś w metrze) widzi świat przez pryzmat własnego ego, z którym jest na stałe posrana, ups, utożsamiona. Pamiętasz ze szkoły, w jaki sposób mityczne Erynie (Furie, no właśnie) doprowadzały ludzi do szaleństwa? Pogłaśniały ich wewnętrzny monolog. Podbijały go do przesady schizofrenika, który siedzi w każdym z nas. Ludzie, którzy od pradziejów identyfikują się z tym monologiem, czyli własnym ego nie mogli tego dłużej znieść i świrowali.

Ego śpiących widzi wszystko przez filtr negatywności, zaś istoty oświecone doświadczają życia przez filtr miłości i nieosądzania

W 3 wymiarze, ale też wciąż w 4 przejściowym wszystko jest chaotyczne, przypadkowe i niskowibracyjne. Ogromny strach, który trapi ludzi i daje o sobie znać bardziej, lub słabiej w zależności od ich stanu psychicznego, sprawia, że myśli są ciemne, błotniste, wypatrzone, bolą, uwierają jak oset w bucie. Natomiast wyższe oktawy myśli są przesiąknięte miłością, są bardziej promienne i delikatne. Musisz zaakceptować fakt, że Twoje myśli są substancją, która ma wpływ nie tylko na Ciebie, ale na otaczający Cię świat. Gdy jesteś niskowibracyjnym nałogowcem w 3D, jak ja żyjąca w nałogu strachu, że bałam się nie bać, musisz brać odpowiedzialność za skutki tych niskich wibracji dla całego świata 3D. To nasze myśli niskowibracyjne umacniają matrix, czyli karmią pasożyta energoinformacyjnego.

Dlatego dostając klaustrofobii w metrze wzmacniasz matrix 3D

Dlatego dostając klaustrofobii w metrze niszczysz piąty wymiar 5D

Dostając klaustrofobii w metrze niszczysz Świat niewinnych ludzi. Programujesz ich na nienawiść do siebie. Tymczasem niesiesz w sobie istotę doskonałą, boską, pana współtworzenia wszystkiego, to dlaczego tak się boisz?

Bo ego ego eooooooszon

Nie przywiązuj się do tych struktur życia, które wybudowałaś wokół siebie. To wszystko jest iluzją Twojego umysłu. To wszystko tworzy Twoje ego. Gdy tylko zaczniesz się zerować za pomocą wchodzenia w zwykłe domowe czynności, czy nawet "głupią", gdyż monotonną pracę, zaczniesz oddychać do brzucha, otwierać czakry - nawet całkiem przy okazji (jak przy bieganiu), nawadniać się, śpiewać w zmyśleniu, tworzyć, tańczyć, kontaktować się z wodą, buczeć, to wszystko sprawi, że zaczniesz wysoko wibrować.

Przestaniesz wciąż się bać, przestaniesz być stale wściekła, a ludzie w metrze paryskim będą ciepło się do Ciebie uśmiechać, do tego całkiem bezwiednie. To będzie Twój pierwszy gest dla siebie i dla Świata.

Nie bój się Kochanie

---

Blog pepsieliot.com nie jest jedną z tysięcy stron zawierających tylko wygodne dla siebie informacje. Przeciwnie, jest to miejsce, gdzie w oparciu o współczesną wiedzę i badania, oraz przemyślenia autorki rodzą się treści kontrowersyjne. Wręcz niekomfortowe dla tematu przewodniego witryny. Jednak, to nie hype strategia, to potrzeba. Rzuć też może gałką na to: Dobre suplementy znajdziesz w naszym Wellness Sklep

---

Disclaimer: Info tu wrzucane służy wyłącznie do celów edukacyjnych i informacyjnych, czasami tylko poglądowych, i niekoniecznie wyraża zdanie założycielki bloga, tym bardziej nigdy nie może zastąpić opinii pracownika służby zdrowia. Takie jest prawo i sie tego trzymajmy.

---